Hi fidelity top 5s / vol 3 / cigarettes

Μαλάκα, έκοψα το κάπνισμα!!! Έγραφε το μήνυμα του SickWorm κι εγώ αναρωτήθηκα πόσες φορές και από πόσους είχα ακούσει την παραπάνω ατάκα. Ο μοναδικός που το έκανε πράξη απ’ όλους εκείνους που γνώρισα, ήταν ο συγχωρεμένος ο παππούς μου που δεν το είπε ποτέ αλλά πέθανε μ’ ένα τσιγάρο στο στόμα αφήνοντας πια την 95χρονη γιαγιά μου να φουμάρει ένα πακέτο Stuyvesant τη μέρα (ζει ακόμα). Μεγάλα βιβλία γράφτηκαν δίπλα σε γοπαρισμένα τασάκια, τα καλύτερα τραγούδια μέσα σε ντουμάνια καπνού, και παλέτες με στάχτη πέταξαν αλλόκοτα χρώματα στον καμβά για να στηθούν αιώνιοι πίνακες. Όσο για τον κινηματογράφο… φαντάσου την Gilda δίχως τσιγάρο, τον James Cagney χωρίς πακέτο στην δεξιά τσέπη του σακακιού, τον Bogart χωρίς τα αγαπημένα του Chesterfield κι όλα εκείνα τα film noir που αγαπήσαμε και συνεχίζουμε να βλέπουμε μετά μανίας ώρες ακόρεστες. Το συγκεκριμένο top 5 είναι εξ ολοκλήρου αφιερωμένο στον χαρμάνη SickWorm, στους φανατικούς καπνιστές, στους αντιπαθητικούς αντικαπνιστές, στην ξανθιά κούκλα των Sante και στον μανιώδη καπνιστή και τεράστιο γάλλο τραγουδοποιό Serge Gainsbourg που είχε πει: «Αν είχα να διαλέξω ανάμεσα σε μια τελευταία γυναίκα και σ’ ένα τελευταίο τσιγάρο, θα διάλεγα το τσιγάρο. Το πετάς πιο εύκολα». 

Straw Dogs Top 5

1. Nick Drake / Been smoking too long

LP “Time of no Reply”, 1986 Hannibal rec.

Έφυγε απ’ τη ζωή στα 26 του και το έργο του ως συνήθως αναγνωρίστηκε πολύ αργότερα. Ο καταθλιπτικός (με την κλινική περίπτωση και όχι την «πουλάω θλίψη») Nicholas Drake μέχρι να πεθάνει από υπερβολική κατανάλωση αντικαταθλιπτικών χαπιών κυκλοφόρησε τρία ολοκληρωμένα album που μέχρι σήμερα θεωρούνται σημεία αναφοράς στην folk rock τραγουδοποίηση και όχι μόνο. Δυστυχώς η αδυναμία του να προμοτάρει τους δίσκους του με live και λοιπά βιομηχανικά παιχνίδια τον έριξαν στην απομόνωση και στο δωμάτιο του πατρικού του να σκαρώνει συνέχεια τραγούδια με την κιθάρα του. Σ’ έναν δίσκο – συλλογή με «χαμένα» τραγούδια και διαφορετικά outtakes από παρελθοντικές συνθέσεις του που κυκλοφόρησε το 1986 ακούμε ένα κομμάτι που σίγουρα περιγράφει στους στίχους του την ψυχολογική κατάσταση του δημιουργού του. Το Been smoking too long διασκεύασαν πολλά χρόνια αργότερα και οι Placebo βάζοντάς το b side στο Teenage Angst. 

2. Mark Steiner / Cigarettes (crooner version)
MINI LP “Fallen Birds”, 2007 Stagger

Απ’ τα καλά κρυμμένα μυστικά κι ένας μουσικός που όσοι ακούν Madrugada, Tindersicks, Cave και λοιπούς τέτοιους ήχους, θα λατρέψουν. Ο Mark Steiner αν και αμερικανός ζει εδώ και πολλά χρόνια στο Oslo της Νορβηγίας και ονομάζει το ολοκληρωμένο μουσικό του όχημα ως Mark Steiner & his Problems. Το 2009  έφτιαξε το καλύτερό του δίσκο με τίτλο Broken. Το album έκλεινε με το Cigarettes όπου μπορείτε να κατεβάσετε και δωρεάν από τη σελίδα του στο bandcamp. Δυο χρόνια νωρίτερα όμως και στο mini LP του Fallen Birds – όπου στην ουσία είναι ο προπομπός του Broken – ο Steiner καπνίζει τραγουδώντας το Cigarettes σε μια crooner version που σε κάνει να φαντάζεσαι μπαρ στο κλείσιμό του τίγκα στα τσιγάρα και στη κάπνα με το προτελευταίο ποτό να φτιάχνει τελευταία υγρά δαχτυλίδια πάνω στην ξύλινη μπάρα. Είχα την τύχη να γνωρίσω και να δω το Mark Steiner σ’ ένα δαιμονιώδες live που χε δώσει στην Αθήνα παρέα με τους έλληνες Dark Rags πριν μερικά χρόνια και παρ’ όλη την σκοτεινή ατμόσφαιρα που διέπει τους δίσκους του είχε κάνει την κιθάρα του βίδες!!! Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία…

3. Dax Riggs / Let me be your cigarette
LP “Say goodnight to the world”, 2010 Fat Possum rec.

Εδώ μάλλον θα αντιγράψω μια κριτική που είχα γράψει τότε για τον συγκεκριμένο δίσκο. «Ο πάλαι ποτέ frontman των Acid Bath, Dax Riggs, αφού άφησε ξωπίσω του τα heavy metal μονοπάτια, την εφηβική οργή μέσα από ξεσπάσματα για οργισμένα νιάτα και προκλητικούς στίχους που απλά να προκαλέσουν ήθελαν, έφτασε στα 36 του χρόνια, άδειος, μεθυσμένος με την προσωπική του κόλαση να του πετάει ένα πιάτο φαί έξω απ’ την πόρτα, δίνοντας του μουσικά την δύναμη να τα ξεράσει όλα… Ρημαδιασμένη κυκλοθυμική stonerιά στην εγκατάλειψη του μόχθου, οργή από θάνατο να πνίγεται σε αποφράδες νύχτες γεμάτες αίμα και μοναξιά, μια μοναξιά που γυρνάει πλευρό στη παρακμή και το Heartbreak Hotel που τραγούδησε κάποτε ο κύριος Presley, κατεδαφίζεται μεμιάς όταν ένα τσιγάρο και λίγη βενζίνη κάνουν καλά τη δουλειά τους…. τι θέλω να πω θα μου πεις…!»… κάπου εδώ η κριτική που δεν ήταν κριτική γιατί ποτέ δεν κριτικάρουμε έκανε μια βόλτα περίεργη για έναν δίσκο που ακόμα ακούω και το Let me be your cigarette συνεχίζω να το παίζω στα δισκοθετικά μου sets κάθε φορά που ανεβαίνω στα decks.

4. The Great Crusades / Smoked a million beers
CD “Fiction to Shame”, 2010 Glitterhouse rec.

Κάπνισα εκατό τσιγάρα και ήπια εκατό μπίρες επειδή ήμουνα τσαντισμένος και ύστερα ήπια εκατό τσιγάρα και κάπνισα εκατό μπίρες, αυτό έκανα, ναι αυτό έκανα. Κάπως έτσι ξεκινά το Smoked a million beers από τους Great Crusades, μια μπάντα φίλων αχώριστων που φτιάχνει δίσκους για πάνω από 10+ χρόνια και τους κυκλοφορεί η ιστορική Glitterhouse records. Οι Great Crusades μέσα από το τελευταίο τους album, τρία χρόνια πριν, ακολουθούν ένα γνωστό κι αγαπημένο μουσικό μονοπάτι μπαρόβιων τραγουδιών, αθάνατης rock n roll κουλτούρας, αλήτικου attitude, αλκοολικού στίχου, μεγάλου σταυροφορημένου στόχου. (πω! ρε τι γράφω με τις πέτρες θα μας πάρουν). Πάντα τους φανταζόμουν να παίζουν τους δίσκους τους μέσα σε τελειωμένα μπαρ του Τέξας απ’ αυτά που η μπάντα προστατεύεται από συρμάτινο πλέγμα, νταλικέρηδες τα κοπανάνε σε όλες τις μορφές και μια σπίθα απλά χρειάζεται για να πάρει το μέρος φωτιά. Αγαπημένη μπάντα χρόνια τώρα για πολλούς και διάφορους λόγους.

5. Greg Dulli / Cigarettes
CD “Amber Headlights”, 2005 Infernal

The cigarettes are gonna kill me, I know / I gotta get a light before I hit the door / Does anybody have a light? / Well, aidezmoi, cuz I need to get right / So, come on and dial the phone / Cuz I need to get some more / A little somethin from behind the door / Cuz I get lonely, baby / Lonely / Get the wheel let's go for a ride / If you're trouble then I'll follow you down … όχι κι απ’ τις καλύτερες δουλειές του αλλά όπως και να το κάνεις ένας είναι ο Greg Dulli. Ποιος είναι ο Greg Dulli; Ακούω μια φωνή απ’ το υπερπέραν να μην καπνίζει. Ξεκίνα με Afghan Whigs, προχώρα με Twilight Singers, στρίψε δεξιά με Gutter Twins και φτάσατε στο προορισμό σας πάλι με Afghan Whigs λέει το μουσικό gps. Αυτά τα πόδια στο εξώφυλλο ρε παιδάκι μου!
SickWorm ώρα για τσιγαράκι, άσε την υγιεινή ζωή για μετά τα 40 φίλε μου!!!



SickWorm’s Top 5

“Ένα τσιγαράκι ρε φίλε, ένα τσιγαράκι ακόμα, να το κόψω!”

Vol. 3 των θεματικών μας Top 5. Το θέμα μας γι αυτή την 'βδομάδα αφορά μια από τις αγαπημένες απολαύσεις ενός μεγάλου ποσοστού του κοσμικού πληθυσμού. Ένα από τα πιο συνηθισμένα κι ευχάριστα  ναρκωτικά. Το συνοδευτικό του πρωινού καφέ, breakfast for champions, και το απολυτό ακόλουθο κάθε καλού γεύματος! Τι δε θα 'δινα τώρα για ένα ακόμα τσιγάρο. Βλέπετε, έχει δύο 'βδομάδες να καπνίσω και η νικοτίνη στον οργανισμό μου κινείται σε τραγικά χαμηλά επίπεδα. Είπα λοιπόν αφού δεν θα μπορώ να σκεφτώ οτιδήποτε άλλο εκτός αυτού, δεν κάθομαι να κάνω και κάνα Top 5 με θέμα το κάπνισμα! Ένα θέμα πάντα πολύ επίκαιρο, πάντα πολύ pop! Οι περισσότεροι από μας ξεκινήσαμε το κάπνισμα για το θεαθήναι όταν ήμασταν έφηβοι, ενώ άλλοι γιατί βλέπαμε κάτι ταινίες σαν το Hi Fidelity με ένα πρωταγωνιστή να καπνίζει σαν φουγάρο καθ' όλη την ταινία. Κι ως γνωστό ποτέ δεν θα σταματήσουμε να αντιγράφουμε τα πράματα που μας αρέσουν κι αγαπάμε! Κάπνισμα λοιπόν το επόμενο μας θέμα, έτσι γεμίστε τους Ζippo σας, ετοιμάστε τασάκια και καλή φούμα.

Track 1 : Tom Waits – Cold Women, Warm Beer

(on Nighthawks at the Diner, 1975, Asylum)

Κάποτε ήταν ο Humphrey Bogart στο Casablanca με το “From all the gin joints in the world she walks into mine” και μετά ο Tom Waits με το “You know your perfume, well it won't let me be!”. Άναψε το τσιγάρο, δώσ' μου φωτιά, δηλαδή γιατί όταν έχεις ντέρτι βοηθά. Κι ο Tom Waits ξέρει καλύτερα απ' όλους πως είναι να πίνει και να καπνίζει όταν η αγαπημένη του τον αφήνει. Μια επιλογή από τον all time favourite μου καλλιτέχνη. Και γιατί μιλάμε για ένα δίσκο που ηχογραφήθηκε live μεταξύ καπνούς από τσιγάρα και dry martinis στο Los Angeles, μεταξύ φίλων δεν θα μπορούσαμε να μιλάμε για πιο οικείες καταστάσεις! Η ιδέα για την ηχογράφηση αυτή ήταν του παραγωγού Bones Howe που ήθελε να βγάλει έξω την Jazz νοοτροπία του Waits ενώ για opening act αποφάσισαν να χρησιμοποιήσουν μια stripper! Εντελώς Cult 70s! Μια ζωντανή ηχογράφηση με ένα απλό rhythm section που θα βοηθήσει ιδιαίτερα στην έναρξη της καριέρας αυτού του τεράστιου τραγουδοποιού. Αλλά γιατί οι γυναίκες ήταν κρύες, και η μπύρα ήταν ζεστή συνεχίζει να πίνει για να την ξεχάσει, με τσιγάρο πάνω στο τσιγάρο.

Track 2 : Rufus Wainwright – Cigarettes And Chocolate Milk
(on Poses, 2001, DreamWorks)

Ton κύριο Wainwright, τουλάχιστο τον νεότερο, αφού μιλάμε για τον γιο του country καλλιτέχνη Loudon Wainwright III, τον γνώρισα μέσα από το soundtrack του Moulin Rouge όπου τραγουδά μια όμορφη γαλλική μπαλάντα. Αν τον ψάξεις λίγο το πρώτο πράμα που βρίσκεις είναι η διασκευή του στο Hallelujah του Cohen από ένα άλλο soundtrack, αυτό του Shrek. Είναι μεγάλος ερμηνευτής ο Rufus, με επιρροές από Brian Wilson, από Gershwin κι ακόμα κι από γαλλικό cabaret. Στο Cigarettes and Chocolate Milk μιλάει για εκείνη την λαχτάρα που νιώθω πάρα πολύ έντονα την συγκεκριμένη στιγμή! Ουσιαστικά, για όλες εκείνες τις λαχτάρες, είτε αυτές είναι νικοτίνη, είτε είναι γάλα σοκολατούχο είτε είναι jelly beans! Κάπως πρέπει όμως να αναπληρώσεις αυτή την λαχτάρα, κι ο Wainwright ούτε ο ίδιος δεν έχει πολλές ιδέες για το πώς, κι απλά το μόνο που του μένει είναι να απολογηθεί που είναι έτσι. Κι άλλωστε γιατί να χρειάζεται να αποφύγεις κάποιες λαχτάρες αν αυτές σου δίνουν χαρά; Φιρί φιρί το πάω για να ανάψω τσιγάρο, κι ακόμα στο δεύτερο κομμάτι είμαι! Κακή ιδέα για θεματικό!

Track 3 : Beck - Nicotine and Gravy
(on Midnite Vultures, 1999, Geffen)

Λοιπόν, ο σωστός τρόπος για να κάνει κάποιος σάλτσα gravy είναι: Αφαιρούμε το ψητό απ' το ταψί, έπειτα βάζουμε το ταψί σε ψηλή φωτιά και... Καλά καλά, μουσικό blog είπαμε ότι κάνουμε. Το νόημα είναι, πως για να κάνει κάποιος gravy χρειάζεται τα υπολείμματα και τα ζουμιά που αφήνει το ψητό στο ταψί όση ώρα είναι στον φούρνο. Όσο για την νικοτίνη, όπως πολύ σωστά μου θυμίσανε πρόσφατα, πρόκειται για μια ουσία που για χρόνια χρησιμοποιούσαν ως εντομοκτόνο και ως γνωστό είναι εξαιρετικά εθιστική. Με λίγα λόγια, για πολύ υγιεινά πράματα τραγουδάει ο Beck στο κομμάτι αυτό. Έτσι κι αλλιώς πολλά γράφτηκαν για πρέζες και χάπια άλλα πολύ λίγοι μπήκαν στον κόπο να γράψουν για ναρκωτικά που χρησιμοποιεί με ένα τρόπο ή άλλο ο περισσότερος κοσμάκης! Καλά για τον Beck τι να πω; Αγαπητός τραγουδοποιός με τρελές ορέξεις για κάθε φορά κάτι νέο κι όμορφο, είτε είναι alternative rock ή οποιαδήποτε φάση ηλεκτρονική τον ενδιαφέρει όταν ηχογραφεί. Απλά πάντα εξαίσιος! 

Track 4 : P – I Save Cigarette Butts
(on P, 1995, Capitol)

Στο πρώτο μας θεματικό, ο φίλτατος Strawdogs μίλαγε για θύμησες και τον ενθουσιασμό που έρχεται με κάθε νέο Top 5 που προτείνει κάποιος για μουσική. Όταν πρότεινα να αναλύσουμε το θέμα αυτό, είχα στον νου μου πάλι τον Bowie και πάλι το Rock N' Roll Suicide (που θα πάει θα μπει σε κάνα μελλοντικό Top 5!). Time takes a cigarette, puts it in your hand τραγουδά ο αγαπητός μου David Bowie. Για κάποιο λόγο, αποφάσισα να τον αφήσω έξω κι αυτή την βδομάδα απ' τις μουσικές μου επιλογές. Στη θέση του θυμήθηκα, και ξανάκουσα μια διασκευούλα κάποιου cult ήρωα εν ονόματι Daniel Johnston για τον οποίο πρέπει κάποια μέρα να ετοιμάσουμε ένα εκτεταμένο αφιέρωμα, αφού μιλάμε για μια indie φιγούρα που άλλαξε πολλά στον χώρο της μουσικής μες την δεκαετία του 90 κι αργότερα. Δυστυχώς η ψυχολογική του ασθένεια δεν του επέτρεψε να γίνει το τεράστιο όνομα που θα πρεπε να είναι. Η ανάκληση της διασκευή αυτής μου έδωσε ιδιαίτερη χαρά αφού μιλάμε για ένα κομμάτι που ανακάλυψα στο εκτεταμένο μουσικό ψάξιμο στο δεύτερο εκείνο όμορφο σπιτάκι μου στην Αγγλία. Το συγκρότημα ονομάζεται P, και κυκλοφορήσαν ένα δίσκο. Ο τραγουδιστής δεν είναι άλλος απ' τον Gibby Haynes των Butthole Surfers, ενώ κιθάρες και μπάσα ανάλαβε κάποιος άλλος καλός κύριος – ο Johnny Depp. Όμορφα πράματα! Από το 1995 και τον ομώνυμο δίσκο των P, το I Save Cigarette Butts! Enjoy!

Το τραγούδι δυστυχώς δεν μας επιτρέπει το youtube να το βάλουμε οπότε ακούστε το στο link ΕΔΩ

Track 5 : Editors – Smokers Outside Hospital Doors

(On An End has a Start, 2007 Kitchenware rec.)

Μεγάλο κοινωνικό ρατσισμό τύχαμε τα τελευταία χρόνια. Πρώτα μας βγάλανε απ' τα νοσοκομεία, έπειτα τα αεροπλάνα και τα λεωφορεία, μετά ήταν τα αεροδρόμια κι τελικά, ποιου να το πεις; Από τα bars και τα εστιατόρια. Αυτή την συζήτηση την έκανα πολλές φόρες και, ναι μπορεί πλέον να συμφωνώ με τον αποκλεισμό του καπνίσματος από χώρους αναψυχής, πόσο μάλλον από χώρους περίθαλψης ασθενών. Αλλά το σοκ που ένιωσα την μέρα που κατέβηκα στο Manchester, αφού είχε περάσει ο νόμος για το κάπνισμα κι αντίκρισα ένα τεράστιο κύμα καπνού έξω απ' το αεροδρόμιο είναι πολύ παρόμοιο μ' αυτό που τραγουδά ο Tom Smith των Editors εδώ. Δεύτερο άλμπουμ των Βρετανών post-punkers. Κατ' ακριβείαν, κυκλοφόρησε τον χρόνο εκείνο που πέρασε κι ο εν λόγω νόμος στην Αγγλία. Μεγάλη δισκογραφική δουλεία απ' τους νεαρούς απ' το Birmingham η οποία θα βοηθήσει και ιδιαίτερα τον τότε καιρό για να γίνει ένα μικρό post-punk revival που κράτησε για μερικά χρονάκια. 

Αυτά λοιπόν από μας για το κάπνισμα, θα τα πούμε στο επόμενο επεισόδιο των Hi Fidelity Top 5s την επόμενη εβδομάδα με θέμα τον Σεπτέμβρη. 

Καλή σας βδομάδα λοιπόν!