Wednesday, 11 December 2013

High Fidelity Top 5's Vol. 7 / Birds

SickWorm's Top 5

The Floating Feather by Melchior d'Hondecoeter
Ένα σαξόφωνο που τιτίβιζε μανιασμένο, σε ρυθμούς bebob jazz. Ένας ποιητής που δεν κατάφερε ποτέ να κοιμηθεί στις Πλάτρες. Ένα μαύρο πλάσμα, που δαιμόνιζε τον κύριο Έντγκαρ, κι ένα που τραγούδαγε στην μέση της νύχτας. Ένα άλλο που, άραζε πάνω στα σύρματα της αρχής ηλεκτρισμού. Ο τίτλος ενός απ' τα μεγαλύτερα έργα, της πρόσφατης αμερικάνικης λογοτεχνίας. Ένα κουρδιστό ωόν, που ζάλιζε τους χαρακτήρες του Murakami. O στραμμένος φακός ενός τρελαμένου σκηνοθέτη, εν ονόματι Άλφρεντ Χίτσκοκ. Ένας βιολιστής, και η μυστηριώδης παραγωγή αυγών. Ένας μύθος που καταρρίπτει την θεωρία της ανθρώπινης γέννησης. Ένα τέρας που έτρωγε τα εντόσθια του Προμηθέα. Ο λόγος που κάποιος Ζίμμερμαν, σε καθήκοντα ραδιοφωνικού παραγωγού, αναγκάστηκε να μοιράσει την εκπομπή του στα δύο! Αυτά κι άλλα πολλά! Σκηνοθέτες, μουσικοί, γραφιάδες... άπαντες ασχολήθηκαν με τα πολύ αγαπημένα ιπτάμενα πλάσματα. Οι λεκτικές μεταφορές ατέλειωτες. Το ένα πουλί να αντιπροσωπεύει την ειρήνη και το άλλο την θλίψη. Η πεντάδα βγαίνει στο πι και φι με κλασσικές επιλογές, οπότε είπα να πάω με πιο προσωπικά και αγαπημένα.


Track 1: The Cure – Where The Birds Always Sing
(Bloodflowers, 2000, Fiction)



Ο Straw Dogs, θα έγραφε ότι είναι ο τελευταίος καλός τους δίσκος και δεν μπορώ να διαφωνήσω πλήρως. Ένας απ΄ τους all-time-favorite του γράφοντα. Τα “αιματολούλουδα” του Robert Smith ήταν ο 3ος και τελευταίος δίσκος της “Τριλογίας Θανάτου” του. Το επίσης 3ο κομμάτι στον δίσκο είναι το εντυπωσιακό “Where The Birds Always Sing”, με τα tribal, αν θέλετε, τυμπανίσματα και τις a la Dead Can Dance πειραματιστικές εξάρσεις. Η μουσική που δεν σταματά ποτέ να αναπτύσσεται και να μας ταξιδεύει, όπως τα πουλιά που δεν παύουν ποτέ να τραγουδούν. Στιχουργικά, συναντάμε το ερώτημα του Σαίξπηρ, τον υπαρξισμό του Camus και την φιλοσοφία των στωικών!

Track 2: Mojave 3 – Bluebird Of Happiness
(Spoon and Rafter, 2003, 4AD)



Μια εναλλακτική ραψωδία σε δύο μέρη. Το πρώτο μέρος, μια ήσυχη dream-pop σύνθεση που εξιστορεί το αμερικάνικο παραμύθι με το ίδιο όνομα, και το δίδαγμα ότι την ευτυχία μπορεί κανείς να τη βρει όσο πιο κοντά στο σπίτι του. Το δεύτερο μέρος, μια πολύ britpop σύνθεση που θυμίζει έντονα Polyphonic Spree και Coldplay σε πρώιμες εποχές. Στο κλείσιμο επιστρέφουν με το dream-pop κομμάτι της αρχής, για να δέσει κάπως με το britpop της μέσης και να αποδώσει με ευλάβεια το αμερικάνικο παραμυθάκι.






Track 3: Grand Archives - Miniature Birds
(Grand Archives, 2008, Sub Pop)

Μια μπάντα που εμφανίστηκε απ' το πουθενά όταν ο τραγουδιστής τους, Matt Brooke, έφυγε απ' τους πιο Americana-oriented, Band Of Horses. Ο ήχος που το πλέον-κουραστικό-μουσικό-περιοδικό NME θα ονόμαζε indie, λες και τα genres παίρνουν τα ονόματα τους απ' τις δισκογραφικές εταιρείες, και όχι τους ήχους που ακούγονται. Μια απ' τις μπάντες που αποτέλεσε σημαντικός παράγοντας στο καθορισμό του νέου ήχου της Sub Pop, όταν η Grunge είχε πια γίνει “μουσική του μουσείου”. Απ' το πολύ αγαπημένο 2008, την ίδια περίπου φάση που ο Sufjan είχε βάλει στόχο του, να δημιουργήσει το soundtrack κάθε αμερικανικής πολιτείας. Το roadtrip-playlist του '08 είχε μέσα για αρχή τις “μινιατούρες” των Archives να ακολουθεί το Chicago του κυρίου Stevens... και όπως θα έλεγε κι ο λαντζέρης “βουρ για εξοχή!”

Track 4: Bill Callahan – Too Many Birds
(Sometimes I Wish We Were An Eagle, 2009, Drag City)


Όταν κάποτε είχε τους Smog, πειραματίστηκε με οτιδήποτε μάθαμε να φωνάζουμε alternative και δημιούργησε ήχους, που άλλοι φόρεσαν σαν σταυρό και ξεκίνησαν διάφορα κινήματα, που κυριάρχησαν την εναλλακτική σκηνή του 21ου αιώνα. Αργότερα, άρχισε να ηχογραφεί κάτω απ' το δικό του όνομα, πιο ήρεμες φολκ επηρεαζόμενες μουσικές με μια απλότητα που λίγοι μπόρεσαν να κρατήσουν ζωντανή στις μέρες μας. Κατα τα άλλα, τι ακριβώς θέλει να πει ο ποιητής; Αυτό θα το αφήσουμε στην κρίση του καθενός. Πάντα ήταν γεμάτος συμβολισμούς ο Callahan και ως γνωστό τα πουλιά υπήρξαν πολύ χρήσιμα για κάθε λογής συμβολισμό.


Track 5: Iron & Wine – Flightless Bird, American Mouth
(The Shepherd's Dog, 2007, Sub Pop)

Κάτι μου λέει ότι θα φάω κράξιμο (λογοπαίγνιο;) αφού το συγκεκριμένο έπαιξε σε κάποιο απ' τα Twilight. Αυτή την λεπτομέρεια εντούτοις, την έμαθα πολύ πρόσφατα, αφού το “Shepherd's Dog” του '07, έπαιζε απ΄ την μέρα που κυκλοφόρησε στο στερεοφωνικό μου, προσπαθώντας να με κερδίσει, δίχως όμως να τα καταφέρει ποτέ. Καμία σύνθεση του Sam Βeam, δεν υπήρξε ουσιαστικά κακιά, απλά μέχρι την κυκλοφορία του φετινού τους, ήμουν κολλημένος στο απίστευτο “Our Endless Numbered Days”. Απ' την νέα γενιά φολκάδων, που υποτίθεται ότι οι Fleet Foxes και οι Mumford έκαναν διάσημη, σε ένα κοινό που ήταν αδιάφορο για τους κατά πολύ καλύτερους Songs:Ohia και Bright Eyes. Δεν παίζει ρόλο, όση επιτυχία έκανε αργότερα ο Beam ήταν άξια του αστείρευτου ταλέντου του.


Straw Dogs' Top 5
Όλα τα πουλιά… ποίημα του Dane Zajc
Θα σκοτώσουμε όλα τα πουλιά. / Όλα. Όλα, είπανε τα κοράκια στο σκοτάδι. / Και στη σιωπή της νύχτας άκουσα / κάποιον, στον κήπο, να σκοτώνει τα πουλιά μου. / Και τώρα ξέρω / πως δε θ’ ακούω το πρωί / τραγούδια πια, / κι ένιωσα θλίψη στην ψυχή μου. / Όλα. Όλα τα πουλιά, είπαν. / Κι αισθάνθηκα / να χτυπούν τριγύρω μου

μαύρες φτερούγες / και να με κοιτούν / κίτρινα μάτια κόρακα. / Τι με κοιτάς, κοράκι, ρώτησα. / Δεν κρύβω μέσα μου κοράκια. / Όλα. Όλα τα πουλιά./ Θα τα σκοτώσω όλα, απαντά. / Και τότε τρόμαξα / πως κάποια νύχτα ίσως / μες’ στο σκοτάδι / θα με ξεσκίσει, / ψάχνοντας με το όλο μανία ράμφος του, / αν μέσα μου κουρνιάζουνε πουλιά. / Νιώθω τώρα παντού να με κοιτούν / κίτρινα μάτια κόρακα. / Κάτι ξεσκίζει την ψυχή μου, / που μοιάζει με σφαγμένο πια πουλί. / Όλα. Θα τα σκοτώσουμε όλα.

Όλα τα πουλιά, φώναζαν οι κόρακες / Κάτω απ’ το σκοτεινό ουρανό.

1. It’s a Beautiful Day / White Bird
LP “It’s a Beautiful Day”, 1969 CBS

http://www.youtube.com/watch?v=XUNgQ03D2qA

Απ’ τα καλύτερα ψυχεδελικά άλμπουμ και λίγο πριν φύγει η χίπικη δεκαετία. Ντεμπούτο άλμπουμ για τους It’s a Beautiful Day από το Σαν Φρανσίσκο και το τραγούδι που άνοιγε το δίσκο μιλούσε για ένα λευκό πουλί που συμβόλιζε φυσικά την ελευθερία. Η ιστορία λέει πως το κομμάτι γράφτηκε ενώ τα μέλη της μπάντας ήταν εσώκλειστα σε μια οικία βικτωριανής αρχιτεκτονικής από τον μάνατζέρ τους για να βελτιώσουν την σκηνική τους παρουσία. Σε κατάσταση θλίψης και με θέα ένα πάρκο απέναντι απ’ το σπίτι, έγραψαν το White Bird που έμελλε να γίνει το τραγούδι σήμα κατατεθέν τους. Οι στίχοι «White bird must fly or she will die» δήλωναν την επιθυμία της μπάντας να φύγει απ’ τα δεσμά του μάνατζερ κι εκείνος ο δίσκος ήταν γεμάτος με πανέμορφα τραγούδια που ευτυχώς κάναμε τούτο το αφιέρωμα για να ξαναθυμηθώ το ταλαιπωρημένο μου βινύλιο αγορασμένο κάπου εκεί στην εφηβεία.

2. Jefferson Airplane / High Flying Bird
CD “Jefferson Airplane Take off”, 2003 reissue RCA
http://www.youtube.com/watch?v=U3i8vtqDpXo

Είναι μάλλον να απορείς πως οι Jefferson Airplane στο ντεμπούτο τους Take off από το 1966 δεν συμπεριέλαβαν το συγκεκριμένο κομμάτι. Αν καλοσκεφτείς πως εκείνος ο δίσκος δεν ξεπερνούσε τα 30 λεπτά, το High Flying Bird είχε σίγουρα μια θέση στις βινυλιακές αυλακιές. Πρόκειται για σύνθεση του μεγάλου Billy Edd Wheeler που είχε γράψει και το κλασσικό Jackson που τραγούδησε ο Johnny Cash με την καλή του Jude. Το τραγούδι μιλά για έναν ανθρακωρύχο ο οποίος θέλει να δραπετεύσει από τον αργό θάνατο των ορυχείων και με την πάροδο του χρόνου μισεί την ελευθερία του High Flying Bird. Η μόνη διαφυγή όμως ξέρει πως είναι ο ίδιος ο θάνατός του. Αν και οι στίχοι του κομματιού δεν έμειναν ποτέ πιστοί στην αρχική τους μορφή μιας και τραγουδοποιοί όπως ο Willie Nelson τους διασκεύασαν, η εκτέλεση των Jefferson Airplane παραμένει απ’ τις πιο πιστές στον στίχο. Το High Flying Bird δισκογραφικά εμφανίστηκε στο Early Flight, μια συλλογή των JA με ακυκλοφόρητα το 1974 ενώ η επανέκδοση του ντεμπούτου τους άλμπουμ το 2003 το είχε ως πρώτο κομμάτι στο τρίτο cd. Αναζητήστε και ακούστε την εξαιρετική εκτέλεση από το φεστιβάλ του Monterey με την Grace Slick σε μεγάλα κέφια.

3. Leonard Cohen / Bird on the wire
LP “Songs from a Room”, 1969 Columbia
http://www.youtube.com/watch?v=FwnAg2tZKFk

Δεν φεύγουμε απ’ τα sixties όπως θα ‘λεγε κι ένας ραδιοφωνικός παραγωγός για να πάμε στο δεύτερο άλμπουμ του Λεονάρδου του Κοέν, του μαυροκόρακα όπως τον αποκάλεσαν και κάποτε. Το πουλί πάνω στο σύρμα - από τα πιο γνωστά του τραγούδια - γράφτηκε στην Ύδρα όπου ζούσε εκείνη την περίοδο ο Cohen μαζί με την καλή του Marianne. Η τελευταία βοήθησε αρκετά τον τραγουδοποιό να ξεπεράσει την κατάθλιψη που τον καταδίωκε βάζοντάς τον να παίζει συνέχεια την κιθάρα του. Ο Cohen χαζεύοντας με τις ώρες έξω απ’ το παράθυρο εμπνεύστηκε το κομμάτι από ένα πουλί που καθόταν στα σύρματα των τηλεφωνικών γραμμών του ελληνικού νησιού κι έγραψε ένα από τα πιο αισιόδοξα σκοτεινά τραγούδια της πολύχρονης καριέρας του. Ήταν το Bird on the wire μέσα από το Songs from a Room του 1969 όπως θα έλεγε ο ίδιος ραδιοφωνικός παραγωγός.

4. Nick Cave & the Bad Seeds / Blue Bird
12” “Straight To You / Jack The Ripper”, 1992 MUTE

http://www.youtube.com/watch?v=mL5CG3Sq158

Ο «αρχηγός» το 1992, 20 χρόνια πριν δηλαδή (μια φωνή μέσα μου λέει πως μεγαλώσαμε και το κάναμε όμορφα μαζί με τον αρχηγό) έβγαζε το Henry’s Dream. Πάρε το άλμπουμ στα χέρια σου και δες ένα ένα τα κομμάτια. Αψεγάδιαστος δίσκος απ’ τον Cave και τους λοιπούς κακούς σπόρους. Θα ακολουθούσαν κι άλλοι μέχρι σήμερα και η ιστορία μαζί του θα αργήσει να τελειώσει όπως φαίνεται. Βήτα πλευρά τότε στο δωδεκάιντσο του Straight to you και του Τζακ του Αντεροβγάλτη, ένα μπλε πουλί στον ώμο του Cave. Όλοι οι οπαδοί μαζεύαμε και μαζεύουμε όλα τα singles, ep, 12άιντσα και λοιπές μουσικές παρανοϊκές ιστορίες του αρχηγού μιας και στις δεύτερες πλευρές πάντα κρυβόταν ένα διαμάντι που δεν θα χώραγε στον εκάστοτε δίσκο. Ένα από αυτά ήταν και το μοναχικά ταξιδιάρικο Blue Bird. Το 2005 κυκλοφόρησε και το τριπλό B-Sides & Rarities που συγκέντρωνε όλες αυτές τις βήτα πλευρές και κάποιες εναλλακτικές εκτελέσεις των αυθεντικών, αν και τα ‘χαμε όλα και κάποια παραπάνω το πήραμε κι αυτό. Ο Cave έτσι κι αλλιώς είναι ο αρχηγός.

5. Tom Waits / Fish & Bird
LP “Alice”, 2002 Anti

http://www.youtube.com/watch?v=s44LKiMT87Q

Ξεκινήσαμε μ’ ένα ποίημα τούτο αφιέρωμα και θα το κλείσουμε μ’ ένα παραμύθι… οι συστάσεις περιττές…

They bought a round for the sailor / And they heard his tale / Of a world that was so far away / And a song that we'd never heard / A song of a little bird / That fell in love with a whale / He said, 'You cannot live in the ocean' / And she said to him / 'You never can live in the sky' / But the ocean is filled with tears / And the sea turns into a mirror / There's a whale in the moon when it's clear / And a bird on the tide / Please don't cry / Let me dry your eyes / So tell me that you will wait for me / Hold me in your arms / I promise we never will part / I'll never sail back to the time / But I'll always pretend you're mine / Though I know that we both must part / You can live in my heart / Please don't cry / Let me dry your eyes / And tell me that you will wait for me / Hold me in your arms / I promise we never will part / I'll never sail back to the time / But I'll always pretend that you're mine / I know that we both must part / You can live in my heart