Lame Listeners - Week 40, Year 2013

Κάναμε ένα μικρό break αυτή τη βδομάδα λόγω δικιάς μου απουσίας απ' την πρωτεύουσα. Αύριο θα σας ανεβάσουμε το εβδομαδιαίο μας θεματικό με μια μικρή έκπληξη στον τρόπο παρουσίασης του. Προς το παρόν, 5 δισκάκια που φτάσαν στα αυτιά μου την εβδομάδα αυτή!

Nino Ferrer / Nino and Radiah / 1974 / Columbia

http://www.youtube.com/watch?v=erVFnfz9HGg

Γαλλό-Iταλός συνθέτης ενεργός απ' τα μέσα του 60 μέχρι τα τέλη των 90s. Ξεκίνησε την καριέρα του ως ο κιθαρίστας της Αμερικανίδας Nancy Holloway αλλά σε κάποια φάση κατάλαβε ότι προτιμούσε να παίζει rhythm and blues αντί για jazz. Κυκλοφόρησε διάφορους και πολλούς δίσκους κάτω από διαφορετικές δισκογραφικές. Ερμήνευσε κάμποσα γνωστά κομματάκια από soul, r&b και blues στην γαλλική. Παρ' όλα αυτά πάντα του άρεσε να τραγουδά και στα αγγλικά. Το Nino and Radiah είναι ένας δίσκος με μόνο αγγλόφωνα κομμάτια, με εξαίρεση το Le Sud που έγινε και μια από τις μεγαλύτερες του επιτυχίες και θεωρείται standard απ' τον κατάλογο του. Ψυχεδελικός ως επί τον πλείστον ο ήχος του δίσκου, με πιο folk προσέγγιση και σε συνεργασία με την Αμερικάνα τραγουδίστρια Radiah Frye που ομορφαίνει και το εξώφυλλο με την πολύ 60s φωτογραφία της.

Wynton Marsalis & Eric Clapton / Play The Blues / 2011 / Warner Bros

http://wyntonmarsalis.org/discography/title/wynton-marsalis-and-eric-clapton-play-the-blues

Δείχνει έτσι ξαφνικά να αλλάζει σταδιακά ο καιρός ακόμα και στην Κύπρο. Οι νύχτες είναι ιδιαίτερα ευχάριστες και άνετες για να αράξεις σπίτι με ένα ποτηράκι κρασί ακούγοντας μουσικούλα. Και γιατί “κάθε πράμα στο καιρό του”, λίγη blues πάντα ζεσταίνει τις νύχτες μας. Η συνεργασία αυτή των κυριών Marsalis και Clapton είναι ίσως μια από τις πιο όμορφες live blues ηχογραφήσεις που επιμένουν να βρίσκουν τον δρόμο τους χρόνο μετά από χρόνο στο στερεοφωνικό μου. Με επιρροές από New Orleans blues και θέλοντας να δώσουν ένα πιο 30s jazz ήχο, μας προσφέρουν δέκα όμορφες διασκευές /ερμηνείες, επιλογές από Clapton και ενορχηστρωμένες απ' τον Marsalis. Σημαντική guest παρουσία κάνει και μια απ' τις καλύτερες blues φωνές, αυτή του Taj Mahal, με μια ιδιαίτερα συγκλονιστική ερμηνεία στο Just A Close Walk With Thee και αμέσως μετά στο encore με το Corrine, Corrina.

Sugar Candy Mountain / Mystic Hits / 2013 / We Speak Publishing

http://sugarcandymountain.bandcamp.com/album/mystic-hits

To Bandcamp είναι πλέον εξαιρετική πηγή για νέες indie και όχι μόνο κυκλοφορίες. Την προηγούμενη εβδομάδα έκανα το εβδομαδιαίο μου browsing σε νέες κυκλοφορίες και είδα ένα recommendation απ' την ομάδα του Bandcamp. Τον συγκεκριμένο δίσκο τον παράγγειλα και έφτασε έξω απ' την πόρτα μου μέσα σε μια εβδομάδα από την Καλιφόρνια! Ψυχεδελική-γκαραζο-σερφό ροκκιά με επιρροές απ' τα 60s σε μια όμορφη και λουστραρισμένη παραγωγή. Αν αυτός ο δίσκος κυκλοφορούσε μες την ζέστη του καλοκαιριού θα αποτελούσε σίγουρα μουσικό υπόβαθρο των οδικών μου μεταφορών! Όπως και να έχει, όσοι είναι λάτρεις του ήχου αυτού και συγκεκριμένα Kinks, Beatles, Donovan κ.α. θα απολαύσουν τις απλές όμορφες ερμηνείες των Αμερικανών.

Yo La Tengo / Fade / 2013 / Matador Records

http://grooveshark.com/#!/album/Fade/8507715

Ένας από τους καλύτερους δίσκους που έχω ακούσει μέχρι στιγμής μέσα στο 2013. Οι Yo La Tengo όπως τα είπα και στο θεματικό για τα ξενοδοχεία, ηχογραφούν χρόνια μουσική. Απ' το 1986 πιο συγκεκριμένα και κάθε φορά που μπαίνουν να γράψουν νέο δίσκο κάτι διαφορετικό μας δίνουν, και πάντα χαρακτηριστικά δικό τους. Ο δίσκος αυτός έχει επιρροές από ήσυχες 90s εναλλακτικές μουσικές στο στυλ των Pavement, pop δυναμικές, shoegazy κιθάρες και ήσυχα φωνητικά που θυμίζουν τον Mark Linous των Sparklehorse. Δεν ξέρω αν είναι απλά ο δικός μου ήχος και τα δικά μου ερεθίσματα που κάνουν το Fade να ακούγεται τόσο εξαίσιο. Όπως τα ξανάπαμε, γούστα είναι αυτά!

Kaada / Music For Moviebikers / 2006 / Ipecac
http://grooveshark.com/#!/album/Music+For+Moviebikers/801608

Πρώτα απ' όλα ας ξεκινήσουμε με το εξώφυλλο του δίσκου όπου ένας κύριος φιγουράρει με ένα κύκνο στα χέρια του. Μόνο από περιέργεια θες να ακούσεις περισσότερο, η τουλάχιστον εγώ ήθελα. Τρίτος δίσκος του Νορβηγού τραγουδοποιού. Πειραματίζεται με chamber pop, strings πιάνο και όμορφα vocalizations. Για μερικούς θα ναι το ιδανικό background music για διάβασμα και για άλλους για το “chilling” μετά τη δουλειά. Ο καθένας το κρίνει ανάλογα!

Kαλές ακροάσεις λοιπόν, ελπίζω να βρείτε κάτι που να σας αρέσει, και θα τα πούμε αύριο με το καθιερωμένο θεματικό μας.

Regards,

SickWorm