Λοιπόν,
καλό σας μεσημέρι. Αφού λοιπόν ο συνάδελφος
μου συνεχίζει να τρέχει με ατέλειωτες
δουλείες και γιατί απ' όσο αντιλαμβάνομαι, πολλοί απ' τους δίσκους που βάζουμε εκ
των δεξιών του blog χρειάζονται
μικρή επεξηγησούλα... Δυο-τρία λόγια για
τις εβδομαδιαίες μου επιλογές μαζί με
links από διάφορα sites
που τα προσφέρουν για άκουσμα.
Sickworm's Listens No.1 : Elvis Costello + The Roots / Wise Up Ghost / 2013 / Blue Note
Συνεργασία του μεγάλου μουσικοσυνθέτη με την Hip Hop μπάντα που
είναι γνωστοί για το remake
του Seed από τον Cody
Chesnutt. Hip hop beats, acid jazz samples
σε μια γενικά downtempo παραγωγή
και ο Costello, πραγματικά
έχει χρόνια να ακουστεί τόσο καλός.
Sickworm's
Listens No.2 : Washed Out / Paracosm / 2013 / Sub Pop
Δεύτερο
album
απ'
τους αμερικανούς chillwavers.
Ένα
είδος που είχε κάνει θραύση πριν μερικά
χρόνια με πρώτους πιο πιθανόν τους Toro
Y Moi. Επιρροές
από 80s
electronica, 90s dream pop και
2000s
lo-fi. Ένας
ακόμα πολύ όμορφος δίσκος απ' τους Washed
Out!
Sickworm's
Listens No.3 : Holy Ghost! / Dynamics / 2013 / DFA Records
Άλλος
ένας “sophomore”
δίσκος.
Αυτή την φορά απ' τους Holy
Ghost! Άλλη
μια μπάντα απ' το μεγάλο και καταπληκτικό
ρόστερ της DFA
(o
Muprhy
ποτέ
δεν αστειεύεται!). Διάφορα dance
tunes, cowbells
και
bongos,
courtesy
του
DFA
drum
machine και
80s
New Wave, λές
κι είμαστε στο Hacienda
του
Manchester
όταν
όλα αρχίσαν!
Sickworm's Listens No.4 : Various Artists / Stolen Moments: Red Hot + Cool / 1994 / GRP
Hip
Hop συλλογή
απ' το 1994, γιατί μπορεί να ήταν η χρονία
που “πέθανε η grunge”
αλλά
στην Αμερική ταυτόχρονα κινούνταν
διάφορες σκηνές! O
δίσκος
κυκλοφόρησε απ' την GRP
για
την Red
Hot AIDS Benefit Series
και ψηφίστηκε ως δίσκος της χρονιάς από
το Time
Magazine. Trip-hop επιρροές, με samples του A Love Supreme του Coltrane στο 2ο δίσκο της συλλογής. Πολύ καλή επιλογή αν θα οδηγήσετε κι ο καιρός είναι ακόμα ηλιόλουστος!
Sickworm's
Listens No.5 : Willis Earl Beal / Nobody Knows / 2013 / XL Recordings
(δυστυχώς, ο δίσκος δέν υπάρχει πλέον στο NPR)
Last
but not least, κι
ακόμη ένας δίσκος που εμπίπτει στην κατηγορία “δεύτερη
δισκογραφική δουλεία”. Ton
Earl Beal τον
ανακάλυψα πολύ πρόσφατα. Το single
που
είχε κυκλοφορήσει πρίν την κυκλοφορία
του δίσκου είναι αυτό που λέμε στην
καθομιλουμένη “κομματάρα”! Neo-soul,
blues
influences, lo-fi
παραγωγές.
Είναι λες κι ο μακαρίτης Gil
Scott Heron συνεργάζεται
με τον James
Blake.