Hi Fidelity Top 5s : volume 1 / country

Η κοινή μας αγάπη για το λογοτεχνικό έργο του κυρίου Hornby κι έπειτα της κινηματογραφικής ερμηνείας του κυρίου Cusack μας οδήγησε με την σειρά μας να δημιουργήσουμε αυτή την σειρά θεματικών Top 5 όπως έκαναν και τα τρία κωθώνια του Championship Vinyl. Πέντε επιλογές από τον strawdogs και πέντε από τον SickWorm.

Για το πρώτο part αποφασίσαμε να επιλέξουμε ένα θέμα που αρμόζει ανάλογα με τον καιρό, την διάθεση και την ανάγκη! Λόγω οπότε χρηματικής ανεπάρκειας πολλοί από μας γεμίσαμε τα αυτοκινητάκια μας με βενζίνη και φύγαμε απ' την τσιμεντούπολη μας με προορισμό την εξοχή της Κύπρου μας. Βέβαια όπως είπε και ο Hornby σε προηγούμενο μυθιστόρημα του, (About a Boy), «The Travelling became the point of the trip», οπότε κάθε καλό ταξιδάκι χρειάζεται και το ανάλογο soundtrack – μουσικό υπόβαθρο.

SickWorm's Top 5

Αυτό το καλοκαίρι είχε πολύ έντονο, τουλάχιστον σε θέμα μουσικής, ρετρό κλίμα. Ακούσαμε Otis Redding και Marvin Gaye, Stevie Wonder και Sly and The Family Stone, Aretha και Supremes σε κάθε είδους edit και remix! Ακούσαμε Northern Soul στα αυθεντικά και επανεκτελέσεις πραγματικών κειμηλίων της μουσικής μας ιστορίας από πιο καινούργιους Neo-Soul καλλιτέχνες. Είναι γεγονός ότι τα 50s και τα 60s έχουν πολύ έντονο αποτύπωμα στην μουσική του σήμερα. Μέσα απ' αυτήν την ρετρό κουλτούρα που μας διακατέχει θυμηθήκαμε τραγουδάκια που για πολλούς από μάς σκονίζονταν μέχρι πρόσφατα σε κάποιο ξεχασμένο φάκελο του δίσκου μας. Είτε ήταν κλασσικό Rock των 70s, Garage, Surf Rock, Soul, Funk, Rhythm and Blues μας έδωσε αρκετό υλικό για μουσικό υπόβαθρο του καλοκαιριού. Οι επιλογές μου για το πρώτο μας θέμα είναι επηρεασμένες απ' αυτήν όλη τη ρετρομανία. Blues δυναμική από κλασσικούς ροκάδες – είδωλα, το στερεοφωνικό να παίζει δυνατά, θάλασσα στο πλάι, φραπεδάκι στην ανάλογη θέση και καλό δρόμο!

Track 1 : Going Up The Country – Canned Heat

(from Living The Blues, 1968, Liberty)

(στον Χάρη Μάρκου που το θύμισε με την διασκευή από Kitty, Daisy and Lewis)

Αμερικάνοι Blues ροκάδες από τον Σαν Φρανσίσκο, επιζώντες του θρυλικού Woodstock festival. Το κομμάτι θεωρείται ως το Unofficial Anthem του festival! Μουσικά είναι διασκευή του Bull Doze Blues του Henry Thomas,  με μόνη διαφορά τον στίχο που άλλαξαν οι Canned Heat. Η ομορφιά του τραγουδιού φυσικά είναι τα φαλσέτο φωνητικά του Alan Wilson συνοδευόμενα από το φλάουτο.

Track 2 : Bright Side Of The Road – Van Morrison

(from Into TheMusic, 1979, Mercury)

(στην Plato's που δεν μ' άφησε να ξεχάσω ποτέ τον Morrison!)

Ένα πολύ παιχνιδιάρικο όπως θέλω να το λέω κομματάκι από τον πάντοτε αγαπημένο μου Van the Man. Piano Blues με horn sections λες και είμαστε στα 30s και μια πανέμορφη φυσαρμονικα συνοδεύει τον Van σ' αυτό το χαρούμενο κομματάκι από τα τέλη των 70s! Το διασκεύασε η Shakira to 2009 στην τελετή ορκωμοσίας του προέδρου Barack Obama!

Track 3: Ramble On – Led Zeppelin

(from Led Zeppelin II, 1969, Atlantic)

(στον Γιάννη Ζ (aka λαντζέρης) που δεν λέει ποτέ όχι σε Zeppelin!)

Ένας χαρισματικός τραγουδιστής, ένας ιδιοφυής κιθαρίστας, ένας μπασίστας που (πραγματικά!) παίζει ότι θέλει και ένας από τους πιο δυναμικούς drummers που πέρασε απ' αυτή την γη! Τό 'γραψε ο Page με τον Plant επηρεασμένοι από το Lord Of The Rings. Όσο για την τεχνική, φαίνεται ξεκάθαρα η κιθαριστική επιδεξιότητα του Page, ενώ το drum & bass section είναι όπως πάντα θεσπέσιο! Ακόμα γίνονται συζητήσεις για το τί percussions παίζεi ο Bonham στο κομμάτι!

Track 4 : Down On The Corner – Creedence Clearwater Revival

(from Willy and The Poor Boys, 1969, Fantasy)

(στον Mike που η ζωή του είναι σαν τραγούδι των CCR!)

Α, μάλιστα, εδώ ήμαστε! Ένα απόλυτα καλοκαιρινό τραγουδάκι από ακόμα μία Αμερικάνικη Blues ροκ μπάντα! Κυκλοφόρησε σαν single ενώ το b-side του ήταν ακόμα μια τεράστια επιτυχία για την μπάντα, το Fortunate Son. Η χροιά του Fogerty έχει κάτι από Luther Allison ενώ η κιθάρα στην εισαγωγή θα μπορούσε πολύ εύκολα να ήταν rocksteady riff!

Track 5: Feelin' Alright? – Joe Cocker

(from With A Little Help from My Friends, Regal Zonophone, 1969)

Δέν θα έπρεπε να είναι διασκευή αλλά για τον Cocker θα κάνω εξαίρεση! Κυκλοφόρησε αρχικά το 1968 στον επώνυμο και πρώτο δίσκο των Traffic. Η διασκευή του Cocker από τον πρώτο του επίσης δίσκο ήταν όμως αυτή που θα κάνει την μεγάλη επιτυχία. Το τραγούδι ακούγεται σαν τους Rolling Stones στα 70ς, με blues piano riffs, μαράκες και soulful γυναικεία φωνητικά!

Straw Dogs Top 5

Ok, το ‘γραφα παλιότερα και θα το γράφω πάντα. Μεγαλώσαμε και δεν σοβαρευτήκαμε και κάθε που ένας καινούργιος φίλος μας καλεί να αντιμετωπίσουμε ένα top 5, ένα οποιοδήποτε top 5, τα χαρτιά ξεμυτάνε, τα μολύβια ξύνονται, οι θύμησες επανέρχονται, γνωμικά ξετρυπώνουν και οι δισκοθήκες ξεσκονίζονται για να ανταπεξέλθουν της λίστας. Όταν ο SickWorm έριξε την ιδέα για τα θεματικά top 5, είπα το ναι χωρίς δεύτερη κουβέντα. Όταν τώρα το πρώτο θέμα που θα εγκαινίαζε τα «Hi Fidelity Top 5s» ήταν η εξοχή a.k.a country, μου ‘ρθε κατευθείαν στο μυαλό εκείνος ο φιλόσοφος – μου διαφεύγει το όνομά του αυτή τη στιγμή – που όταν τον κάλεσε ο φίλος του σπίτι και αφού πήραν το μπράντι τους, του είπε να βγουν για ένα περίπατο στην εξοχή εκείνος απάντησε: «Εξοχή αγαπητέ; Εννοείτε εκείνος το μέρος όπου τα κοτόπουλα τρέχουν πέρα δώθε άψητα;».

Βλέπεις είμαι από εκείνους του τύπους που τρέφονται απ’ το αστικό τοπίο κι ένα ταξίδι στην εξοχή μου φαντάζει μάλλον σαν ξεβόλεμα αλλά αυτό είναι μια άλλη υπόθεση και κουβέντα που δεν θα αναλύσουμε εδώ πέρα. Όπως και να ‘χει το δικό μου Top 5 το δυσκόλεψα, όπως δυσκόλευα όλα τα top 5 που έκανα και θα κάνω στο υπόλοιπο βιός μου. Το δικό μου Top 5 έχει κανόνες. Μιλάει για πέντε κορίτσια της εξοχής - επαρχίας που τραγούδησαν άντρες για δαύτα και μέσα στο τίτλο του τραγουδιού υπάρχει η λέξη country. Το ‘παμε στην αρχή άλλωστε μεγαλώσαμε και δεν σοβαρευτήκαμε. Η βελόνα στο δίσκο παρακαλώ!

Track 1

Roy Orbison / Plane Jane Country

From the LP “Roy Orbison sings”, 1971, MGM

Γραμμένο από τον country τραγουδοποιό Eddy Raven όπου συνέθεσε κάμποσες επιτυχίες εκεί στα 60s κι εδώ ερμηνευμένο από τον άνθρωπο που η μοίρα τον χτύπησε αλλεπάλληλα με διάφορα τραγικά συμβάντα στη ζωή του ξεπαστρεύοντας την οικογένειά του. Ο μέγας Roy Orbison σ’ ένα άλμπουμ από το ’71 τα λέει στην Jane το κορίτσι της επαρχίας μιας και ότι κι αν κάνει, όσα λούσα κι αν επενδύσει για την εμφάνισή της πάντα θα είναι η Jane της Country.

Track 2

Link Wray / Girl from the North Country

From the single “Girl from the North Country” / “You Hurt Me So”, 1965, SWAN

Ας με συγχωρέσει εδώ ο κύριος Zimmerman αλλά η εκτέλεση του δικού του Girl from the North Country, από τον Link Wray είναι περισσότερο του γούστου μου. Άλλωστε μιλάμε για έναν κιθαρίστα πολύ μπροστά από την εποχή του που επηρέασε post punkάδες, rockabilάδες grungάδες κι ότι άλλους – άδες νόμισαν πως πρωτοπόρησαν μεταγενέστερα. Ο Link Wray με λίγα λόγια έπαιζε post punk τέλη των 50’ ladies and gents.

Track 3

Little Willie John / Home at Last a.k.a Country girl

From the single “Home At Last / Need Your Love So Bad”, 1955, KING

Ο Little Willie John πήρε τα πάνω του πέρσι λόγω Jack White και την διασκευή του τελευταίου στο I’m Shakin’. Εδώ έχουμε να κάνουμε με το δεύτερό του single που κυκλοφόρησε μετά την μεγάλη του επιτυχία «All around the world». Το Country girl όπου ο αρχικός του τίτλος είναι Home at last μιλά για το μικρό κορίτσι της επαρχίας όπου προσέχει τον καλό της και του κάνει όλα τα χατίρια, όπως πρέπει να κάνουν όλα τα σωστά κορίτσια. Ένα super tempo rhythm ‘n soul κομμάτι κατευθείαν από το 1955 παρακαλώ.

Track 4

The Johnny Otis Show / Country Girl

From the single “Country Girl”, 1969, KENT

Ιωάννης Αλέξανδρος Βελιώτης το πραγματικό όνομα του Johnny Otis που έφυγε μόλις πέρσι από τη ζωή και σε ηλικία 90 ετών. Μετανάστες οι γονείς του κι ο ίδιος πολυτάλαντος μιας κι αν ρίξετε μια ματιά στο βιογραφικό του θα τρομάξετε με τα πράγματα που έκανε. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως το παρατσούκλι του ήταν «ο νονός των rhythm and blues» μιας κι ανακάλυψε φέρνοντας στην επιφάνεια πολλούς μουσικούς είτε από το χώρο της soul είτε από τα blues. Εδώ σ’ ένα σαρανταπεντάρι από το ’69 όπου στην κιθάρα εμφανίζεται ο γιός του, γνωστός σε πολλούς από εσάς… Shuggie Otis. Άλλο ένα καλό κορίτσι από τα εξοχάς και τις επαρχίες.

Track 5

Joe Turner / Boogie Woogie Country Girl

From the LP “Rock ‘n Roll”, 1957, Atlantic

Κι επειδή τα καλά κορίτσια της επαρχίας και της εξοχής πρέπει εκτός από το να προσέχουν τον καλό τους να του χορεύουν κιόλας, ένας από τους κύριους υπευθύνους αυτού που ονομάζουμε σήμερα rock ‘n roll ερμηνεύει μοναδικά την σύνθεση του Doc Pomus σ’ ένα άλμπουμ που είναι ακριβώς αυτό που λέει το όνομά του. Ο Joe Turner αργότερα έγινε Big Joe Turner κι επονομάστηκε το αφεντικό των blues άκρως δικαιολογημένα.

Βενζίνη στ’ αμάξι, βουρ για την επαρχία και την εξοχή τώρα… εμείς σας φτιάξαμε το soundtrack!