Friday, 4 October 2013

Days Of The Week / Friday

Friday
Το όνομα της ημέρας αυτής, οφείλεται στην ορθόδοξη ελληνική θρησκεία που “έκλεψε” το όνομα απ' την Εβραϊκή θρησκεία και τη λογική ότι είναι η ημέρα που παρασκευάζονται τα εδέσματα για το Sabbath που ακολουθεί. Εμείς απ' την άλλη, οι περισσότεροι μας τουλάχιστον, τη θεωρούμε ως την τελευταία εργάσιμη ημέρα πριν το πολύαναμενόμενο Π-Σ-Κ! Εκεί που νόμιζα ότι θα είχα χιλιάδες πράματα να πω για την μέρα αυτή, δεν φαίνεται να περνά κάτι απ' το φρέσκοξυπνημένο μου μυαλό! Ας το πάρουμε λιγάκι ιστορικά και μουσικά οπότε! Εκτός απ' τους Cure που διαλέγω πιο κάτω, και την Παρασκευή και 13ς που είναι η ανάλογη της δικιάς μας Τρίτης, στους δυτικούς πολιτισμούς, τι άλλο έχουμε;! Είναι φυσικά η ska new-waveίλλα των Specials, “Friday Night, Saturday Morning” και το πάντοτε groovy “Friday Nightτων Fun Loving Criminals. Βλέπετε, η Παρασκευή είναι μέρα για έξοδο. Tις Παρασκευές όπως το λέμε και στην αγγλική: “Everybody and their mother...” βγαίνουν έξω! Βγαίνουν έξω, πίνουν μέχρι να σέρνονται στα πατώματα του τελευταίου μπαρ που μένει ανοιχτό, για να ξυπνήσουν το επόμενο πρωί (ή καλύτερα απόγευμα) με το γνωστό σαββατιάτικο hangover. Όσο για τους υπόλοιπους από εμάς που εργάζονται τα Σάββατα... ε τι να κάνουμε, να μην τα θέλουμε κι όλα δικά μας! Παρασκευή και καλή διασκέδαση παίδες!

O SickWorm επιλέγει:
The Cure / Friday I'm In Love / 1992 / Fiction
Παρόλο που ο συνάδελφός μου, αστειευόμενος και μη, μου έδωσε την ευχή του όταν είπε: “Τα χιτάκια δικά σου!”, για αυτό το θεματικό, θέλω να πω, πως είμαι πολύ χαρούμενος που θα “στερεοτυπήσω”! Επιλογή που σίγουρα μπήκε σε πολλές, μπορεί και όλες τις λίστες των τελευταίων 20 χρόνων, αλλά επίσης αγαπημένο μου κομμάτι γενικότερα! Κανονικά θα έπρεπε να επιλέξω την 60s γκαραζό-ροκία των Easybeats που σας έλεγα χθες, αλλά όπως πάντα, υπέκυψα στα πιο αγαπημένα μου ακούσματα! Και γιατί όπως είπα στο εισαγωγικό της Δευτέρας, το “elephant in the room” δεν θα σχολιαστεί ούτε θα χρησιμοποιηθεί, διάλεξα το ανάλογο του “στρουμφοτράγουδου” στην αγγλική. O κύριος-κύριος Robert Smith της new-wave/post-punk/κι όχι μόνο μπάντας The Cure, έγραψε το απόλυτα “pop” τραγούδι με το Friday I'm In Love. Όλοι χορέψαμε μαζί του, όπως χόρευε ο Bez των Happy Mondays κι όπως ο “άγιος” Ian Curtis κουνιότανε επιληπτικά στις σκηνές των Joy Division. Τώρα, είναι σειρά σας να χορέψετε κι εσείς!

Ένα σούπερ χαρούμενο τραγουδάκι, από μια παλαιότερα σούπερ “καταθλιπτική” μπάντα. Ε καλά! Μεγαλώνουμε, χάνουμε μαλλιά, αλλάζουμε κουρέματα, ξεβάφουμε τα goth μακιγιάζ και πάμε με το νεότερο ρεύμα. Οι The Cure θα είναι πάντα οι The Cure ακόμα κι αν δεν ακολουθήσανε τον Cobain-way-out και το cliché rock n' roll motto: It's Better To Burn Out Than To Fade Away”. Εγώ νομίζω, άστους όλους και κάνε τα δικά σου κύριε Smith. Εγώ, μαζί σου είμαι. Έτσι κι αλλιώς υπάρχει λόγος που ονομαστήκατε “Η Θεραπεία”. 

Μεγάλη μπάντα οι The Cure, και για όσους απ' εσάς που δεν τους έχετε ψάξει γεννικότερα, τι να σας πω!; Αίσχος! Αστειεύομαι βέβαια. Υπάρχει ακόμα χρόνος για θεραπεία και για εσάς!

Ο Straw Dogs επιλέγει
Stuart A. Staples – Friday Night
7”, 2005, Lucky Dog Recordings, Lucky Dog 02
http://www.youtube.com/watch?v=O359TIleNTc
«Τώρα που το σκέφτομαι, κάθε Παρασκευή θάβει μια Πέμπτη...», έγραφε ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς ever μέσα σ’ ένα από τα καλύτερα βιβλία που γράφτηκαν ποτέ. Ο λόγος για τον James Joyce και για τον Οδυσσέα του. Ένα βιβλίο που δύσκολα ξεμπερδεύεις μαζί του αλλά όταν το κάνεις έχεις αυτή την αίσθηση ότι κάτι τεράστιο συνέβη μέσα σου. Ο SickWorm θα περίμενε να βάλω Easybeats όπως έγραψε και χθες στο εισαγωγικό του αλλά θα ‘ρθω και θα βάλω έναν αγαπημένο ερμηνευτή. Εδώ τα πάντα είναι γνωστά με την φωνή που έχει σύρει κάμποσους έρωτες απ’ το γιακά και η Παρασκευή λίγο πριν αλλάξει τα σκουτιά της και γίνει Σάββατο πνίγεται για μερικούς μέσα στους χορούς και για άλλους στα ποτά της εξαθλίωσης. Το πρώτο single που κυκλοφόρησε ο Stuart μετά την τότε διάλυση των Tindersticks μέσα από την πρώτη προσωπική του δουλειά με τίτλο: “Lucky Dog Recordings 03-04″. Κι αν κάθε Παρασκευή θάβει μια Πέμπτη, κάθε Σάββατο ξεπλένει κάθε Παρασκευή μέσα από έναν ευγενικό στίχο, έναν ήσυχο ήχο κι ένα προτελευταίο ψιθύρισμα απώλειας.