Thursday, 3 October 2013

Days Of The Week / Thursday

Thursday

Τόσα χρόνια μες τα μπαρς είτε σαν πελάτης είτε σαν υπάλληλος ποτέ δεν κατάλαβα τι παίζει ακριβώς με τις Πέμπτες. Το μόνο πράμα που μου έρχεται στο νου είναι εκείνο το γκαραζό 60s των Αυστραλέζων, Easybeats με τον στίχο “Thursday goes tοo slow/I've got Friday on my mind”. Που φυσικά πρόκειται για κλασσική επιλογή για Παρασκευές αλλά αύριο για αυτά. Ο στίχος τούτος τα λέει όλα. Προφανώς η Πέμπτη είναι προέκταση του Παρασκευό-Σάββατου και γι αυτό το λόγο όλος ο καλός ο κοσμάκης την συνδέει με την έξοδο του για φαγητό και ποτό. Πιο χαλαρά μεν απ' την Παρασκευή αλλά κι η Πέμπτη έχει τους cult followers της. Αφού άλλωστε είμαστε γνωστοί cult lovers, ο ένας εκ των δύο μας, αυτός με τα αυστραλέζικα όπως τους Easybeats “on his mind” μοιράζει μουσική παιδεία και θυμάται τραγούδια πίσω απ' τα decks του στο εβδομαδιαίο δισκοθετικό έργο του στην Ερμού 261. Φτάνει όμως με τα προμοταρίσματα. Η τελευτάια απαριθμημένη ημέρα της εβδομάδος (μετά ξεκινάνε οι “ανώμαλες” ονομασίες) μας θύμισε τα ακόλουθα τραγούδια...

O SickWorm επιλέγει:
Asobi Seksu / Thursday / Hush / 2006 / Friendy Fire Recordings 

Ε σίγουρα όλοι εσείς οι αναγνώστες μας, διαβάζετε τα Lame Listerners, ακούτε όλα τα δισκάκια που σας προσφέρουμε και προτείνουμε εβδομαδιαία οπότε ξέρετε τι πάει να πει Shoegaze. Καλά καλά... Shoegaze ίσον δώσε reverb, δώσε guitar effects, δώσε γενικά πεταλλίερες και κιθαρίστες – σπασικλάκια με απίστευτη γνώση στο θέμα μουσική. Πάρε έπειτα το πιο folk ξαδερφάκι της, την dream pop και ταξίδεψε μαζί τους στα δημιουργημένα τους soundscapes! Για πρώτη φορά στην σύντομη ιστορία των Hi Fidelity Top 5s, μέσα σε ένα θεματικό που δεν είναι καν Top 5, σας “στέλνω” με ένα τραγουδάκι ακριβώς στους ήχους που προτιμώ να ακούω.

Μια νεοϋορκέζικη μπάντα με γιαπωνέζικο όνομα (μεταφράζεται στην αγγλική ως sex play). Ένας δίσκος, ας διορθώσω μια δισκάρα, με το όνομα Citrus απ' το 2006. Μια σχετικά πιο νέα μπάντα στο είδος shoegaze, που υπάρχει σαν στυλ απ τα τέλη του 80. Επί καιρώ 2000s shoegaze revival (πολύ την χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη τελικά). Όταν το Pitchfork διάλεγε ακόμα δίσκους με αρχίδια για Best New Music του. Asobi Seksu λοιπόν για τις δικές μου Πέμπτες κι ας χαθούμε στα ηχοχρώματα τους!


O Straw Dogs επιλέγει:
The Chameleons – Thursday’s Child
LP, “Script of the Bridge”, 1983, Statik records
http://www.youtube.com/watch?v=HsAjY24ctXA

Να βάλω το Thursday των Morphine; χμ, εξαιρετική επιλογή ή μήπως να βάλω το Like A Summer Thursday του Townes Van Zandt, μπα άστο τέλειωσε το καλοκαίρι και τον Van Zandt τον κρατάω για άλλα πράγματα. Λοιπόν έτσι όπως ήρθε το θέμα θα θυμηθώ μια παλιά αγάπη κι έναν μύθο. Ο μύθος λέει πως το μέλλον ενός παιδιού καθορίζεται από τη μέρα που θα γεννηθεί. Οι μύθοι φτιάχνουν παραμύθια και τραγούδια για μικρά παιδιά και κάπως έτσι πριν ενάμιση και αιώνα, οι μαμάδες τραγουδούσαν τούτο: Monday’s child is fair of face / Tuesday’s child is full of grace / Wednesday’s child is full of woe / Thursday’s child has far to go / Friday’s child is loving and giving / Saturday’s child works hard for a living / But the child who is born on the Sabbath Day / Is bonny and blithe and good and gay. Ο Mark Burgess (ιδρυτής και τραγουδιστής των post punk σκοτεινών Chameleons) ένιωθε να μεγαλώνει και να αναρωτιέται που θα τον βγάλει το μέλλον του. Έτσι λοιπόν σε τούτο το σκοτεινό ντεμπούτο των Chameleons κι εμπνευσμένος από το παραδοσιακό τραγούδι έγραψε για το δικό του παιδί που γεννήθηκε Πέμπτη και το περίμεναν τα μελλούμενα. Το Script of the Bridge είναι ένα από τα καλύτερα ντεμπούτο άλμπουμ απ’ τις αρχές των παρεξηγημένων κι ερεβιακών eighties.