Days Of The Week / Monday

Days Of The Week

Όλα ξεκίνησαν μια Δευτέρα, όταν αποφασίσαμε να “ανεβάζουμε” θεματικά με κάθε θέμα που μας “κατέβαινε” στο νου. Ήταν σειρά μου να διαλέξω θέμα και πρότεινα να κάνουμε Top 5 για κάθε ημέρα της εβδομάδας. Ύστερα από κάμποση συζήτηση, ψάξιμο σε σκληρούς δίσκος και δισκοθήκες αποφασίσαμε να το κάνουμε λιγάκι διαφορετικά από άλλες φορές. Όπως θα αντιληφθείτε κάνοντας scroll στο θεματικό, δεν πρόκειται για Hi Fidelity Top 5. Ο λόγος ήταν απλά και μόνο ότι η συλλογή 70 τόσων τραγουδιών, 35 απ' τον καθένα μας, θα ήταν όσο εφικτή όσο και η επίλυση του κυπριακού προβλήματος! (lame) Όχι πως δεν υπάρχει το υλικό. Σας παρακαλώ! Απλά είμαστε σίγουροι ότι, αν θα ακολουθούσαμε την αρχική ιδέα, θα έπρεπε να συμπεριλάβουμε κάμποσο υλικό και τραγούδια από συγκροτήματα που δεν μας “κάνουν την ζημία” που θέλουμε μια μπάντα που παρουσιάζουμε να μας κάνει. Με λίγα λόγια, θα βάζαμε πολύ “άχρηστο” υλικό και, δε θέλουμε να το κάνουμε αυτό στους αναγνώστες μας. Για αυτό το λόγο επιλέξαμε ένα αγαπημένο από κάθε ημέρα, και το κάθε κομμάτι θα παρουσιαστεί την ανάλογη ημέρα της τρέχων εβδομάδας.

The elephant in the room: Δευτέρα κάτι έχω, την Τρίτη δεν αντέχω... Κάπως έτσι ξεκίναγε το γνωστό σε όλους μας στρουμφοτράγουδο! Και θα μείνει έτσι, εδώ μονάχα σαν αναφορά γιατί δεν πρόκειται να είναι επιλογή κανενός μας για καμιά ημέρα! Ούτε για αστείο!

Monday

Θεματικό από μόνη της είναι η ονομαστικά δεύτερη ημέρα της εβδομάδας. Πολλοί κάθισαν να γράψουν κεφάλαια, ποιήματα και άρθρα με την ημέρα αυτή κατά νου. Έτσι κι αλλιώς είναι μια από τις πιο μισημένες ημέρες της εβδομάδας αφού όλοι την συνδέουν με το τέλος του σαββατοκύριακου - και συνεπώς της ξεκούρασης, και με την επιστροφή στις εργασίες τους και την ρουτίνα.

Οι Mamas and the Papas μέσα στο “Καλοκαίρι της Αγάπης” τραγουδούσαν για την αβεβαιότητα του τι θα ξημερώσει η κάθε Δευτέρα. Ο Smiley Lewis κι αργότερα ο Fats Domino τραγούδησαν σε rock n' roll ρυθμούς για τις μπλε Δευτέρες. Πριν απ' αυτούς η πρώτη εκ των δύο όπερες του κυρίου George Gershwin και μια από τις πρώτες συμφωνικές Jazz συνθέσεις ονομάστηκε Blue Monday. Δεκαετίες μετά οι Joy Division πλην του Ian Curtis μετονομασμένοι ως New Order κυκλοφόρησαν ένα από τους πιο γνωστούς τους Synth-pop ύμνους με το ίδιο όνομα. Κι έτσι τριβιαλιστικά, η “Μπλε Δευτέρα” υποτιθέμενα είναι η τρίτη Δευτέρα του Ιανουαρίου λόγω καιρικών συνθηκών και διάφορων χρεών που θα πρεπε να ξεπληρώσει το κάθε σπιτικό μετά τις χριστουγεννιάτικες διακοπές. Τέλος παρένθεσης. Η “μητέρα Τερέζα” της ροκ σκηνής– Bob Geldoff τραγουδούσε με τους δικούς του Boomtown Rats στο πιο γνωστό τους single ότι δεν τ' αρέσουν οι Δευτέρες. Οι μεγάλοι Happy Mondays ονόμασαν το συγκρότημα τους μ' αυτό τον τρόπο πηγαίνοντας αντίθετα απ' τις συνηθισμένες απόψεις για την ημέρα. Εν κατακλείδι, και η επιλογή μου για Δευτέρες, ο Βρετανός bluesιστας T-Bone Walker τραγούδαγε για αυτούς που την φωνάζουν “θυελλώδες” Δευτέρα παρόλο που και η Τρίτη το ίδιο χάλια είναι.

Ο Sickworm Επιλέγει:
Eva Cassidy / Stormy Monday / Live At Blues Alley / 1996 / Eva Music
http://www.youtube.com/watch?v=MHWeK8Vheak

Μεγάλος μουσικός ο T-Bone Walker, και η εν λόγω σύνθεση διασκευάστηκε από πάμπολλους. Η διασκευή συγκεκριμένα όμως της δεσποινίδας Eva Cassidy ήταν αυτή που με άγγιζε πάντα. Την Cassidy, θυμάμαι να την ακούω για πρώτη φορά σε ένα record store ενώ έψαχνα για κάνα CD που θα εμπλούτιζε τη συλλογή μου, όταν άκουσα στα μεγάφωνα τη διασκευή της στο Time After Time της Cyndi Lauper. Μετά απ' αυτό, την έψαξα, την άκουσα, την αγάπησα και τώρα βρίσκομαι στην ευχάριστη θέση να την επιλέξω για το θεματικό μας με μια από τις πιο αγαπημένες μου Cassidy ερμηνείες. Μέσα από τον ζωντανό της δίσκο στο Blues Alley της Washington από το 1996. Δυστυχώς αυτή ήταν και η τελευταία της κυκλοφορία αφού λίγους μήνες αργότερα θα φύγει απ' αυτόν τον άδικο κόσμο. Μας άφησε με ένα πολύ όμορφο δίσκο που διασκευάζει διάφορους απ' τους ήρωες μας με την αγγελική χροιά της στις όμορφες blues και jazz ενορχηστρώσεις της.

Ο Strawdogs Επιλέγει :
Radio Birdman / Monday Morning Gunk 
LP “Radios Appear”, 1977 Trafalgar 
http://www.youtube.com/watch?v=vjhxEXHwmsM

Aν διαβάσατε το κείμενο σεντόνι του SickWorm που ετοιμάζει πάρτι για την επιστροφή των Arcade Fire (εγώ απ’ την άλλη ετοιμάζω μακαρόνια με κιμά) και καταφέρατε να φτάσετε μέχρι εδώ, θα σας πω και δυο λόγια για την δικιά μου Δευτέρα που ως συνήθως ξημερώνει από Αυστραλία μεριά και με κάμποσες ώρες διαφορά απ’ το δικό μας νησί. Χωρίς άλλες περιττές εξυπνάδες, πάμε σε ένα από τα καλύτερα punk συγκροτήματα που έβγαλε ποτέ η παγκόσμια σκηνή. Στο ντεμπούτο τους άλμπουμ οι Radio Birdman από το Σύδνεϋ, κυριολεκτικά εμφανίζονται ως οδοστρωτήρας. Άλλωστε, το ιδρυτικό δίδυμο Deniz Tek και Rob Younger θα έγραφε αργότερα την δική του ιστορία τόσο με προσωπικές δουλειές όσο και με άλλες μπάντες που δημιούργησαν. New Race, Sonic’s Rendezvous Band ο πρώτος και ο δεύτερος, ο παππούς πια του αυστραλέζικου underground rock n roll, τους φοβερούς και τρομερούς New Christs. Για τους μη μυημένους, το πιο γνωστό κομμάτι των Radio Birdman είναι το Aloha Steve & Danno που στο γνωστό του «γύρισμα» παίζει το θέμα απ’ το Hawaii 5-0!!! ενώ ενδιαφέρον έχει το πώς πήραν τον όνομά τους. Ακούγοντας τους Stooges κάπου κάποτε μια βραδιά ή ένα πρωί και συγκεκριμένα το Radio Burnin’ της παρέας του Iggy Pop, σουρωμένοι θαρρώ πως θα ‘ταν παράκουσαν αντί για Burnin’ - Birdman και το καλό ξεκίνησε. Τώρα για τον κόσμο και κοσμάκη που έχουν επηρεάσει οι Radio Birdman θέλουμε ένα κείμενο – σεντόνι μεγαλύτερο απ’ αυτά που γράφει ο SickWorm! Δευτέρα πρωί και βρώμα! Οι Radios εμφανίζονται και είναι 1977.

Αυτά λοιπόν για σήμερα από τους Lame Authors. Tune in tomorrow για το θεματικό μας για τις Τρίτες. Καλή σας Δευτέρα!